Bayburt’ta bulunan Baksı müzesine yolculuğumuz biz de özel izlenimler bıraktı.
Prof. Hüsamettin Koçan’ın çocukluk anılarına kadar gidiyor müzenin kuruluş hikayesi, müzeyi gurbette çalışan babasının köye döndüğü anları beklediği tepeye kurmak istemiş, başka çocuklar da sevdiklerini böyle beklemesinler, üretimi ve insan ilişkilerini destekleyelim ki başka yerlere gitmek zorunda kalmasın büyükler demiş. Müzenin kadın emeğini güçlendirmek adına Kadın Eğitim Merkezi kurmakla ilgili devam eden bir projesi var.
Hem bölge ve hem de Bayraktar (eski adı Baksı ) köyü yıllardır dışarıya göç verdiği halde, müze yurt dışından ve yurt içinden ziyaretler alarak, kırsal ile şehir arasındaki ilişkinin yönünü bir çekim kuvveti oluşturarak tersine çevirmeyi başarmış.
Biz de çağrıya uyduk, gittik, gördük, birkaç gün kaldık, bir içe dönüş keşfi de vardı yolculuğumuzda…uğrak noktası olarak başka yerler de. Bunlardan biri Kenan Yavuz Etnografya müzesiydi, burası da ayrı bir yazıya konu olacak değerli bir emeğin ürünü.
Renklerin, seslerin, sessizliğin, geometrinin, köklerin, Dede Korkut’un, şamanik izlerin, Anadolu motiflerinin, söylencelerinin, doğanın çizgilerinin, gönülden vermeyi bilen insanının bereketi var bu güzel topraklarda! Biz kısa bir soluklandık, fırsatınız olduğunda yolunuzu buralardan geçiriniz, eğer anlamın peşindeyseniz başka hislerle dönersiniz.
Yazıyı okumak için aşağıdaki her bir görseli büyüterek yakınlaştırabilirsiniz, keyifli okumalar dileriz.
